ben korkularýmý, yeminlerimin yanýna yerleþtirdim her gece yastýðýma koyduðumda baþýmý tesadüflerimi düþünüp nelere geç kalýp nereye erkenden gittiðimi farkettiðimde umudumun artýk hiç yeþermediðini görüp yýldýzlara han olamayacaðýmý kabullenice iþte tam o an çektim tetiðini silahýn ki þakaðýma dayalý bekliyordu uzun zamandýr elimde
öldürdüm kendimi tüm olmazlarým valizimde valizim yürüyordu öylece kendi halinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşenur Çiftçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.