daðýt saçlarýný gözlerimin önüne ser kalbini mýzrak mýzrak kapat senden baþka aþka yollarý ne baðým kaldý ne daðým söküldü sana gönül aðým ahlara kalma gel çaðýr aðýr aðýr kalma yarým yarým
bir tek sende mi kaldý ahlar nerde senden bana kalan günahlar seni senden çýkartsam da senden senin içinden senden gelmeyen bir sen var senin içinde sen biriktiren
al aklýmý kalbine yaslandýr kalbinde aklýmý usul usul uslandýr... içsel çýðlýklarda yansa da binbir muamma insan kadar var mý aþkta insana kalan kör aðma
aynalar karaya boyansýn yansýmasýn karanlýðýn siyahýn oda mat donuk soluk soðuk kalsýn oda yalýn ve yalnýzlýðýna odak odak odaklansýn
leyla leyli bir eda ha dün ha bu gün deðil ha leyla her gün kendine giden leyli ha leyla kendinden kendine giden la dýr leyli leyli ha ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rasim Demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.