MOR BEGONVİL

Sarý menekþeler açtý penceremde
Sarý hüzünler yerleþti yüreðime.
***
Sorularýnýn hepsine, aðlýyor cevabým
Üzgün,kýrgýn,kýrýk, güneþin batýþý bile.
Ýçimde sen gideli ateþten bir dað yükselir
Hiç sevmez oldum; ben akþamlarýn sevdalýsý
Karanlýk bastýmý ýssýzlýðýn hüznü gözlerimde
Aðlaþýr.
Ahh üzüm gözlüm,sýrma saçlým,yürek sýzým
Sen gideli ; mevsimler hepten güze boyandý.
Mor begonviller siyem siyem
Yaþlarýný sensizliðe döktüler
***
Tarumar oldu evimizin her yeri
Bilmemki ne teselli eder hem seni...
Hem yüreðimde sönmeyen bu ateþi
Sabahýma artýk kim -günaydýn- diyecek
Akþamlarýma gün batýmý kim þarký söyleyecek
Deniz karanlýk ve suskun
Aysýz gecelerde ; yakamoz pýrýltýlarý kayboldu.
***
Biliyormusun zamanla acýlar azalýrmýþ
Zaman akýp giderken, acýlarý sýrtýma yüklüyor
Bir dað gibi ... eziliyorum altýnda
Aðlatýyor þarkýlar, þiirler hepten hüzün.
Bir zemheri soðukluðu üþütüyor tüm bedenim.
***
Akþamlarý bebekler aðlar yüreðinde
Özlediðin gönüllere þiirler yazarsýn
Yaralý bir serçe çýrpýnýr yüreðinde aðlarsýn.
Bakýþýn yaðmur, bakýþýn þimþek gibi
Söyleyemediðin sözlere...
Benim hazaným ayrýlýðýnla baþladý
Mor begonvillerin gidiþinle küstü camlara
Artýk kuþlarýn selam vermiyor akþamlara.
***
Gözlerimde
Seni beklemenin acý romaný asýlý
Karanlýk penceremde bir sokak lambasý
Bir de ben, nöbetleþe aðlaþýyoruz geceye
Denizler dolusu taþýyor yaþlarým
Bahçemde dut aðacý, çaresizce dallarýna
Tutunuyorum; sessizce kulaðýna fýsýldýyorum
Dutlar dökülüyor saçlarýma...
Yoksa bu bir müjde mi sorularýma ?
***
Bu gün öyle hüzün dolu ki içim
Her þey aðlatýyor, avunamýyorum ne yapsam.
Ýçimde adýný bilmediðim acýlar büyüyor
Dilimde bitmeyen dualar...
Yalvardýkça aðladým... aðladýkça yalvardým
O sonsuzluðun varlýðýna.
Bir çýnlama kulaðýmda ; andýn mý beni
Kuþlar ötüþüyor penceremde , gülüþüyor...
Müjdeler var... uzaklardan..

Günay Koçak ( Yeniden )

26. 3. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: