kibri kuþanmýþ ölümün
yenilgisi ömür
hangi çaða düþse adýmlarým
çakýlýrým yere hayatýmdan çalýnýr bin pare
sýmsýký tutunmak yetmez yok olmalara
önce Tanrý her þeyi verir bolluðu bereketi
zenginliði mutluluðu sevinci ruhu
kalbi bedeni
testere aðýzlý zamansa sevdiðimiz kazandýðýmýz her þeyi
unufak kýyýmlara kurban eder hissettirmeden
tek tek geri alýr tüm kazanýmlarý
gücü yok ki elimin- elimizin
sözü yok ki dilimin- dilimizin
nasýl tutunurum dört elle köke aðaca dala yapraða
nasýl bakarým dört gözle hýzla aralanan ati’nin
solgun yüzüne
iþte yuvarlanýp gidiyorum - gidiyoruz
çaðlarýn ötesine ne siz sorun ne ben sorayým
ne ben anlatayým ne siz anlatýn
uyuyorum topraðý kýt sahanlýklarda
körpe bir tohum gibi yeniden canlanmayý umarak
saatin tik taklarý bir anlam ifade etmez ki artýk
kucaklar hiçliðin þeffaf döngüsü asasý kýrýk ruhumu
hücrelerimin boþlukta uçuþan zarif dansýný
göremezsiniz hissedemezsiniz
yaþam bu
su gibi ekmek gibi tükenir sonuçta
var olmanýn yokluðu yok olmanýn hafifliði
sinmiþ bir kere üzerimize
varým yokum- varsýnýz yoksunuz iþte
evrenin ortasýnda kara deliðin dibinde
göðün en sýrlý katmanlarýnda
u z a k l a r d a
bitimsiz bir günün nurlu saðanaðýndan akýyor olacaðým saçlarýnýza
donakalmýþ vakitlerin yýlgýn rüzgârlarý beni ele verecek
her dokunduðunuzda saçlarýnýzýn ince teline...
ayþe uçar
24032024
14:52