Gel artık gel

GEL ARTIK GEL

Sensizlik çöktü yüreðime
Gün, aðýr yaralý ve histerik
Hüzünler, hasretler, dertler
Bitmek bilmiyor içimde
Bitmiyor sensiz geçen
Günler, aylar, yýllar...
Bitmiyor sensiz geçen mevsimler...
Kara kýþý giyinmiþ ömrüm
Seni bekliyorum zemheri ayazýnda
Yüreðim soðumadan gel artýk gel...

Yokluðuna demir attýðým
Bu kaçýncý sensizliðin hükmü?
Bu kaçýncý yargýsýz infaz kararý?
Sýnýrdýþý edilmiþ bir mülteci gibi
Yüreðinden uzakta, gurbetin orta yerinde
Sol yanýnda kurþun yemiþ
Sevdasý merhem olan yar,
Neden gidiþin kadar kolay olmuyor geliþin?
Neden bu kadar zordur severken seni
Sana kavuþamamak?

Her sabah gözlerine boyardým dünyayý
Gülüþlerimde çoðaltýrým zamaný
Zamana sýðdýramazdým varlýðýný
Yeniden doðardým bana her geliþinde
Rüzgâra inat sýmsýký sarýlýrdým sana
Saçlarýný okþardým içim, efil efil sen dolardým
Gül’ün güneþe olan aþký gibi
Çiçek çiçek açardým bahara kollarýmý
Hiçbir kasýrga yýldýramazdý beni
Sen, gözlerimin içine bakarken
Oysa þimdi yalnýzlýðýma düþtü yokluðun
Yokluðunda kaybolmadan gel artýk gel...

Gel artýk
Gençliðim yaprak dökmeden
Yarýna dair umutlarým sönmeden
Bedenim þu candan geçmeden
Sevinçlerim, umutlarým bitmeden
Ýçimde büyüttüðüm çocuk gitmeden
Gel artýk gel, karýþ kahkahalarýma...
Hasretini içtiðim ekmeðim, suyum
Toprak ana kollarýna sarmadan
Gözlerim gözlerine hasret kapanmadan
Yaban eller beni gömmeden, gel artýk gel...

Tarih: 24 Mart 2024



Sosyal Medyada Paylaşın: