İplikçiler Mezarlığı

Ýplikçiler mezarlýðýnda bir beyaz gül
Beyazýndan mermere düþüyor çið
Yaný baþýnda artezyen kuyusu þýrýl þýrýl su
Þimdi ölen kim sýra kimde
Artýk kim gelecek haneme
Buruk bir gülümseme altýn diþlerimde
Son umuda düþen yaþ bilmem taþýn neresinde
Sýcacýk toprak topraða kavuþtu sýcacýk kan
Etimi topraða teslim edenlerin ayak izleri silecek kaný birazdan
Yatacaðým yerde bin tür böcekte bir heyecan
Ne umut kaldý artýk bende ne akþam
Belli ki artýk hep yatýp uyuyacaðým
Hani sevdiklerim hani küstüklerim
Hani hani her gün övdüklerim
Nerede þimdi hep yerdiklerim
Uyandýn artýk, uyandým derin bir uykudan
Baþýma hangi kuþlar konacak acaba marazdan
Biliyorum benden doyacaklar birazdan
Baþýmda rüzgar esse de
Bundan habersiz kalbim
Habersiz, ölü bildiðin kalbin
Karafçýlar çarþýsýnda üç bronz heykel
Heykelin pasýndan yere düþüyor çinili ezhar
Orada kaldý akýl orada kaldý yaz bahar
Köprü yolunda iki sýra kavak
Hani ömrün sonunda þakýyan
Ellere hande bana nalan
Ýplikçiler mezarlýðýnda bir bahçe
Bahçede ölecek elbet bahçývan
Bahçede ölecek elbet bahçývan

Sosyal Medyada Paylaşın: