Ne güzel anlardý öyle Renkli düþler içimizde Bir zamandý geçmiþ yýllar Baktýðým her yerde o eski hatýralar O parkta o bankta Sadece bu þehirden gizlice Gittiðin zamansýz yýllara alýþmak zor Unutmuþ deðilim Ýçimde öylesine dolaþýr Gözlerinle konuþtuðum Hep son ekim Buluþtuðumuz günboyu cumartesileri..
Her zaman olduðu gibi Sarý yapraklar mevsiminde Soðuk rüzgarlarýn býraktýðý Hatýralar susmuþ Ayrýlýk gözlerimde saklý Mahzun o bankta o parkta Baktýkça bu þehirde Býrakýp da giden Gittiðin gizli yýllar hep sensiz aðlar Birde üstüme üstüme eser mahçup Sarý yapraklar bile düþerken aðlar.. Nedense.. O utangaç yaþanmýþ duygular Aklýmda hep o sorular Konuþur benimle þimdi hayaller Sensiz o bankta o parkta Nasýl olduðunu anlayamadýðým Gözyaþlarýmla yalnýzlýðým kaldý bu þehirde..
Ben seni bilirim Yazdýðýn sýr mektuplarýndan Biliyordum anlatamadýklarýn vardý Ve. aþk adýn Çökünce gecelerime Hep beni cumartesi ekim rüyalarýnda yakalar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.