İP ULLAH KEÇE KULLAH
Hayatýn cemresi erkenden gitti.
Leyleðin mevsimi günü deðiþti.
Hasret fukarayý bu yola itti.
Haftanýn salýsý dünü deðiþti.
Arap atý deðil eþek revaçta.
Ýngiliz tayýyla katýr yarýþta.
Her þey doðru durur eðri bakýþta.
Ýtibarýn biraz yönü deðiþti.
Annenin karnýnda yavru havlýyor.
Doksanlýk kart horoz körpe tavlýyor.
Ýnsanlýk kaybolmuþ hal yalpalýyor.
Soysuzluk revaçta geni deðiþti.
Zulüme kör olduk vicdana saðýr.
Gelenek bozulmuþ bak aðýr aðýr.
Devir fukarayý eyledi yaðýr.
Parayý bulanýn yolu deðiþti.
Yalan sanat olmuþ gözde gelenek.
Çobana ar gelir keçe, kepenek.
Arý uçtu gitti bal yapar sinek.
Kovanýn macunu mumu deðiþti.
Sözde sadakat yok insan da güven.
Ahlaksýz olana çýkar merdiven.
Parmaðý üþütür yýrtýk eldiven.
Tezgahta kumaþýn yünü deðiþti.
Aynamý yalýancý ben mi yabancý.
Her gün bir azaya düþüyor sancý.
Toplumun deðiþik dini inancý.
Kilise, Havranýn dini deðiþti.
Muammer KARS 21.03.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.