gün geceden ayrýlýp kavuþtuðunda sabaha
serüvenci kuþlarýn sökün ettiði aðaçlarda
ruhu koruluklardan çalýnmýþ zamanlarda
hüzzam þarkýlar
-dinletisi
aðlama rüzgâr
bu sýkýntýlarý ben giyindim
nerden bilecektim yaþam kavgasýnýn
yoksul pardesüler içinde kemiklerimi
acý acý sýzlatacaðýný
þimdi kollasam da zamandan
öte kendimi
-nafile
hüsranlarýn
yenilgilerin altýnda kýrýlýyor ruhum
dar yerimde yetim sofram eksik hayallerim
paydosu yaklaþmýþken ömrün güz rüzgârlarý
estikçe esiyor
býraktým savaþmayý
býraktým savunmayý yok ki gereði
paslanmýþ yüreði miadý dolmuþ ömrü
neylesin bahar neylesin zaman
neylesin umut
zamanla
anlaþýlmak da istemez insan
içinde yürüyen zayýflýðýn aðýrlýðýna yenildikçe
sesinin týnýsý duruþu deðiþir
-duraðanlaþýr
belki de sevinir düþmanlarý
belki de arkasýndan konuþurlar
belki de zafer naralarý atarlar
gözlerinden þenlik
fýþkýrýr
v
e
kýrýk dökük cümlelerin kifayetsizliðinde
ip inceldiði yerden kopar muhtemelen
doðduðum günkü gibi aðlarým beyazlara sararlar
sesimin elbisesini topraða giydirirler
kimse umursamaz
feryad-ý figânýmý
annem de yok ki...
ayþe uçar
21032024
00:04