aþk gözlerimi kör ettiðinde kendimi kaybediyordum
sonra arayýp duruyordum tabi kaybettiðim kendimi
durur mu hiç
o da arýyordu
bazen eliyle koymuþ gibi de buluyordu hani
ne sinir olurdum
kimi zaman senden daha çok seviyorum derdi
ben de ispat isterdim kendisinden
madem öyle senin de kör etsin gözlerini
-de kaybediver kendini
gülerdi
-geçerdi muhabbetten
ama kendisinden geçmezdi asla
içimde belli belirsiz bir þüphe
ya ben gibi aþýk
ve dahi kör deðilse
e o vakit ne diye iddia ediyordu ki çok seviyorum diye
seviyor ama aþýk mý deðildi yoksa
bu merak ortadan kalkmalý
kalkmazsa bumerang olacak yoksa
gel zaman git zaman
hep cevap aradým durdum
bulana dek yýlmadým
cevaba anahtar uydurdum