ey alemlere rahmet olarak gönderilen sevgili
ey yüce bir ahlak üzere olan sevgili
ey ümmetine çok düþkün
müminlere karþý çok þefkatli ve merhametli olan sevgili
ey üsve-i hasene
en güzel örnek olan sevgili
sana olan hasret
sana olan özlem hiç dinmedi
son kez ilk baharýmýz ol
mevsimler gülleri incitilmesin
gel…
tüllenen hayallerimize bir huzme býraksýn himmetin
artýk getirdiðin kutsal emanetin kaybolacaðýndan korkmasýn ümmetin
yalýn unutuþlarýn poyrazýnda býrakýp bizi bir baþýmýza
belleklerimizin tereddüt dolu zembereklerinde kývrandýrma
gel…
güneþ ve ay nurunu aþkýndan alýrken
güneþin ýþýðý aya vurur gibi
aþýðý aydýnlatýrken
bir huzmecik bahþeyle
asi ve aciz üftadene umut ver
peykin olmaya izin ver
aþklarý unutan ben zerreye
aþkýný unutturma
ey sevgili
her þey sen olsun
þu dünyada
sen olmayan dünyada
olmasýn hiçbir þey
bir tutsaklýktýr baþlar doðunca insan
dünya denir adýna
bir telaþ bir koþturmaca, dursuz duraksýz
maldan ve mülkten çýkardan ve hesaptan
makamdan ve itibardan
þandan ve þöhretten olur sýnanmalar
çoðu kez
baðýna düþen bir dahi kurtaramaz baþýný beladan
bir daha aydýnlatamaz ruhunu karamsar zindanlarda
dünyaya deðil belaya gelinir
kaludan söz açýp bela ölçülür hep
þekerden ve baldan umar
aðudan içilir hep
mert gelip
mert gitmektir erlik
bilinir de
yine hilelere oyunlara düþülür hep
bir daha mý tövbe denip de
her gece
karanlýðýn koynunda sabahlanýlýr hep
ey sevgili
yolunu bekleyen çoban çeþmesi gibi ak yolumuza
þehrin sebillerinden süzülen inkisarlarýmýzý yýka bir bir
ýþýðýnda arayalým kaybettiðimizi
ýþýt içimizi
bir pula satýlan deðerlerimiz geri dönsün artýk
ey sevgili
yýllar yýlý kendi yataðýný öpen nehirlerce ak
ezeli özlemlerimizin yokuþlarýna
öðüt bizi
yine öðüt aþk tanelerimizi
aþk deðirmeninde
Allah aþkýyla
güneþe ant olsun
geceye ve kuþluk vaktine
Rabb’ýn yüce adýný ananlara ant olsun
gel ey sevgili
redfer