MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ey arzın ulu ırmağı dicle
redfer

ey arzın ulu ırmağı dicle





kim dermiþ sularýn dili yoktur diye
ilk lafý taðutlar söylerdi belki
lakin son sözü hep sen söylerdin
susmak sana yakýþmazdý
sen susarsan zulüm konuþurdu
masum çocuklar huzura susardý

bundandýr ki üstünde aktýðýn topraklarda
yerle bir olan saltanatlara inat
insanlýk için söylediðin bitmeyen özgürlük türkülerin vardý
þimdi susmak vakti deðil
konuþma vakti
tüm sözler senin
ey kutsal nehir dicle
konuþ

ey arzýn ulu ýrmaðý
parla
yüksel
ey þanlarla sallanan asýrlarýn kucaðý
nehirlerin sultaný
sen Allah’ýn öðdüðü dört ýrmaktan birisin
ebediyyet daðýndan þarka inmiþ perisin

taðutlarýn rüyalarýna girme vaktidir þimdi
ifritlerin yaktýðý fitne ateþini söndürme vakti
parça parça olmuþ koca medeniyetin çocuklarý
dudaklarýndan dökülecek hayýr kelamlarýný
gözü yaþlý bekler
senin konuþmaný düþler

seni düþündüðüm an
benimde aklým baþýmdan gider
sesin gönülden gönüle akýp gider
senle coþar
senle taþarým
sazýmda senin besten
kalbimden akýp giden bir þelalesin
ey mukaddes nehir dicle

þimdi gözlerinden akan kanlý yaþlarý silme vaktidir
iki büklüm yattýðýn yataðýndan doðrulup kalkma vakti
kalk ey nehir
kalk ve son sözü yine sen söyle
asýrlardýr bitmeyen bir türkü gibi
yankýlansýn anadolunun bereketli topraklarýnda

sen ki
öyle bir medeniyetsin ki
Allah’ýn lütfuyla akan
her damlasý yüklendiði rahmetle coþan
mübarek bir suyun insanlýða armaðanýsýn

öyle bir su ki
bir zamanlar
ikiye bölerdi çölün kurak sinesini
ikiye bölerdi ya
bir yanýnda yeryüzüne hüküm kurmuþ
Allah’ýn mülkünü sahiplenmiþ nemrutlar
öbür yanýnda
üstünde hüküm kurulmuþ mazlumlar yaþardý
o vakitlerde daha bir kuruydu toprak
daha bir susamýþtý insanlar

bir yanda fýrat
bir yanda sen
hak ile batýlý ayýrýr gibi
yüklendiði merhametle ve bitmeyen umutla
vakitlerden her vakit
akarsýn delicesine

cennetten çýkýp yine cennete giden ýrmak
yataðýn derin
kýyýlarýn dik
zülkarneyn maðarasýndan doðarsýn gürül gürül
cennete doðru kývrýla kývrýla akan sensin
hýrçýn suyanla
bakir topraklarý kutsayan ey ulu ýrmak

sen ki kuraklýkla giriþtiðin ölümcül savaþlardan
belin büklüm büklüm kývrýlmýþ
lakin görülmemiþ zaferler yaþarsýn
bükülen beline inat

senin tatlý naðmen
bir musiki
bir þiir
her dalgandan ruhunun mucizeli sesi duyulur
sanki bize mucizevi bir beste dinletir
sen ebedi mabedin yükselttiði sedasýn
öksüzlere ninni
gariblere duasýn
cennetten çýkýp Allah’a giden yolsun
baþ ucunda dilekler tutulan
bir kara sevdasýn dicle

sen aktýkça yeþerir anadolu
bereket konuþur sen taþýnca
can bulur dokunup geçtiðin yerler
serinliðe açar gözlerini toprak
anadolunun baðrýný
bir sýzý gibi yarýp geçer sularýn

seninle birlikte akar zaman
senin aktýðýn yöne doðru sürüklenir tarih
zamanýn içinden zamansýzlýða
tarihin içinden tarihsizliðe
yokluðun içinden varlýða
kuraklýðýn içinden berekete
ölümün içinden yaþama

varlýðýn baþlý baþýna
çölün içinde uzayýp giden zýtlýk
adýna dicle demiþ insanlar
seçilmiþ insanlar
kutlu kýlýnmýþ þehirler
senin adýnla anýlýr

adem ile havva günahlarýndan arýnmak için
senin sularýna daldýlar
kýrk gün kýrk gece yýkandýlar
ey ademin yasýný tutan su dicle
isa bir daha dünyaya geldiðinde
sende yýkanacaðý söylenir
her vakit anarým seni
tüm günahlarýmdan arýndýr beni dicle

daðýna göre kar verir ya hani Rahman
her bir damlana
anadolunun kuraðýna eþ bereket yükleyerek
saldý seni çölün baðrýna
çöle can veresin diye
ademin topraktan var edilen bedenine üflenen
ilahi nefesten üflendi sana
gürül gürül akasýn diye

iþte öylesine çok sevdi seni Rab
sen ise baþaðýn içindeki güneþ gibi sessiz sedasýz
yüce bir medeniyetin damarlarýnda dolaþýrsýn
bereketin arkasýnda senin sularýn
senin arkanda sýrtýný dayadýðýn
adýný anarak aktýðýn toros daðlarýn var

içinde kopan fýrtýnalar
köpük köpük akýþýn onun aþkýndandýr
onun aþkýyla analýk edersin hani fýrata
baðrýnda taþýrsýn onu
insanlýðýn kurtuluþu için

bir zamanlar
kýyýnda gezerdi ibrahim
asasýný vurduðu vakit yarýlýrdý sularýn
eðilip sana bakardý
yüzünü görürdü
asi ve derin sularýnda

senden baþka yiðit mi sorarlar ey dicle
de ki düþtüðü kör kuyularýn sonu
benim diyarýmda sultanlýða çýkan
iffet gömleðini kuþanmýþ yusufum var
sen ki boylu boyunca yüzyýllardýr
rüyalarda akarsýn coþkunca

sen ki
eþiðinde sel yataklarý
daðlarýn yamaçlarýndan inip
yüce bir medeniyeti beslersin koynunda
ey kutsal nehir dicle


redfer

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.