Sesine örüyor gece saðýr duvarýný Ve duvarýn iflah olmaz sýrrýný Zaman kirli gömleðini çýkarýr gibi Acýsýný yüzümün incesinden çýkarýyor Hýrpalandýkça yüzüm, gözlerim mahþer yeri Gurbetinde mavi çocuklar kanýyor
Ah..! yar Hüznünden kaçan sarýþýn akasyalar Alnýmýn ortasýnda þimdi bir kurþun gibi patlar
Öpe öpe ayartýyorum yollarý Otuzdokuz derece ateþle geliyorsun bana Yanýyor Ýzmir, yanýyor otobüs duraklarý Can hýraþ sokuluyorum gamzelerine Dudaklarým bir kan karanfili Fýsýldýyorlar; Koynuna al ismimi
Ah..! yar Gül bahçesinde uçunca alçaktan kýrlangýçlar Ankara eskiyor gözlerinde, o tren garý ve akasyalar
Karanlýðýna deðince beyaz ayaklarýn Ürperiyor gülüþüne, ege’de bir deniz Dilini bilmediðim akþam Midye kabuklu sohbet, sýr deyince gül’den Ayakkabýmýn baðcýklarýný çözer gibi Çözüyorum aþkýný en mahrem yerinden
Ah..! Yar O gece deniz akmýþtý paçalarýndan Gülücüðüne çalýnmýþ bir akasya akþamýndan
Kuþlar ve çocuklar bu gün bayram diyor Gün/eþi olmayanýn gölgesi üþüyor Seviþini kandillere koyuyorum Her yaným þimdi hasret, Ben Araf’da bir lanetli Seni mühürsüz seviyorum
Ah..! Yar Bu þiir yazýlýrken yandý Bana kuþ bilmez dilin kaldý
Süleymaaaann..! Söyle kuþlara Kimiz biz, anlatsýnlar o vefasýza Süleymaaaann..!Söyle kuþlara Nuh’un gemisinden Kaç kiþi kaldýk, þunun þurasýnda Sosyal Medyada Paylaşın:
şahan çoker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.