Havaya karışan kokun bile kayıp korkummuş meğer

Düþüncemin usunda volta atýyor
sensizliðin korkusu
Nefesinin ötesinde sallanýyor
içimdeki mavi
Sen yazgýlarým gömülür
avuç içlerimdeki çizgilerin derinlerine
Yüzüme geceden
katmer katmer
ýslak lacivertin
üþümüþ gölgeleri düþer





Gözlerim gözlerinin uzaðýndaki þehirlerde
Bir toz bulutunun
ayak izinde
savrulan düþlerinin izlerini arar






Sensizliðin buhranlarýnda
Yorgun kanatlý martýlar ölür
aklýmýn nefessiz býraktýðý
aný kapanlarýnda
alabora olan kaðýttan bir gemi içim
Sýð sularý
deniz feneri gözlerin
Soluðumun gerisinde kalýr
Saçlarýmda ürperir
ellerinin kokusu
Tenimde bozguna uðrar sýcaðýn
Ellerim kuþ yuvasý bir aðaç
Yüzümde ölmüþ balýk çaresizliðim






Sesime emanet bir türkü havalanýr
içimin ormanlarýndan
aklýnýn gökyüzüne
Anlýmdaki yazgým el açar
Her kalp kendi inancýyla dokunurken tanrýya
Yer gök
her hücrem niyaza durur
seni diler
Hasretle ligmeler
Anýmsamalar
sen kokan kanamalarýný
Baþ ucunda biten otlara
akýttýðým ahýmla
mavinin sesindeki
umu naymeli dualarý gömdüm
yüzündeki üþümüþ susmuþ gülüþlerine







kirli bir düþü yýka
gözlerimin ýrmaklarýnda
Kaldýr ruhuma perçinlenmiþ
matem dokulu ýssýzlýðýn tenini
Bul beni
Bul sesinde kaybolmuþ çocukluðum
sevincim
Yokluðunda
çöl ayazýnda
ziknimin kurduðu
kumdan çadýrýmda
Korkuyorum
Karanlýðýn soluðu
sokuldukça
tenhalarýmdaki sana
Bul beni rahmi vataným













Sosyal Medyada Paylaşın: