Bu istasyonun son bekleyeniyim,
Gurbet treni almadý beni, götürmedi neden?
Ayrýlýk rüzgarý neden hep beni vurdu?
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Bir kara çýðlýkla uyanýrým her sabah,
Katar katar geçer, ruhuma inat, bedenime nispet,
Ýçim titrese de, yüreðim yansa da,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Yýllar önce almýþtý seni benden apansýz,
Kara suratýyla, karanlýkta düþlerimi süslerken,
Binbir ümitle geleceðini düþlerken,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Meltem esintisiydi kokunu bana getiren,
Salladýðýn o beyaz mendildi hafýzamda son kalan,
O bebeksi gülüþün sanki ölüme uyanýþ gibiydi,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Kader mi ihanet etti, yoksa bir baþka sebep mi var?
Yoksa çýlgýn rüzgârlar mý sardý seni, benden habersiz,
Getirmiyor kokunu, esmiyor artýk delice rüzgâr,
Anlayamadým, çözemedim bir tülü.
Bak, gözlerim seni arýyor hâlâ boþ istasyonda,
Her alev saçlýyý seni sanýp, koþasým geliyor ardýndan,
Bir yâr mý, yoksa bir düþman mý bu acyý bana çektiren,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Ayrýlýk türküsü dökülmüyor artýk dilimden,
Gönlüm küskün, dilim suskun, yüreðim ezik,
Hayalin avuntum oldu, gözlerim geceye tutsak,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.