BARIŞ VE KARDEŞLİK TÜRKÜSÜ

Habil’in torunuyuz, Kabil anlamaz bizi
Ýnsanlýk gönderinde allarýmýz var bizim
Kardeþlik ikliminde bahar eyledik güzü
Menzili barýþ olan yollarýmýz var bizim

Allah bir, Muhammed bir, Ali gelir ahiri
Dostluða omuz verir bu dünyanýn mahiri
Ýnsanlýk bir Zühre’dir, bizler onun Tahir’i
Bir eþkinden bin veren dallarýmýz var bizim

Muhabbet deryasýnda arýnýrýz kirlerden
Ýstikamet alýrýz; Kaygusuz’dan, Pirler’den
Hünkâr’dan el alanlar, uzak durur þerlerden
Peteðimizden sýzan ballarýmýz var bizim

Güneþin doðduðunu, görmeyenler bilemez
Gönüller bir Kâbe’dir, girmeyenler bilemez
Hakikatin sýrrýný, ermeyenler bilemez
Hacý Bektaþ Veli’ce hâllerimiz var bizim

Sevgiye inanýrýz, nefreti taþlarýz biz
Hakikat göklerinde uçuþan kuþlarýz biz
Hacý Bektaþ yurdunda bir ömür kýþlarýz biz
Kardeþliðe uzanan kollarýmýz var bizim

Âdem ortak atamýz, ayrý gayri bilmeyiz
Düþeni kaldýrýrýz, aðlayana gülmeyiz
Kardeþ düþmanlarýnýn oyununa gelmeyiz
Sevgiye geçit veren bellerimiz var bizim

Ýnsanlýk bir elmadýr, kadýn öbür yarýsý
Can yumurta misali, kadýn onun sarýsý
Bu dünya bir kovandýr, kadýn ana arýsý
Baþka il’e benzemez illerimiz var bizim

Sevgiye ulaþmayan yollardan uzaðýz biz
Kenetlenmekten aciz kollardan uzaðýz biz
Barýþa inanmayan kullardan uzaðýz biz
Hakikati söyleyen dillerimiz var bizim

Edep erkân üzere cem eyleriz bir ömür
Sevgiyi gönüllere dem eyleriz bir ömür
Aþký kör karanlýða þem eyleriz bir ömür
Gönül bahçelerinde güllerimiz var bizim

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: