sayrýlý bir yürek taþýyorum
korkular karanlýklar yuvalanýrken içime
yalnýzlýk mekik dokuyor sarý sarý odalarda
niye soðuk bu kadar buralar sebastian
bak üþüdü daðlarýn kirpiði kendi içine çekildi
yol kývrýmlarý uzadýkça
uzadý
-kalakaldým tutsak
göðsümde üç top yaðmurla koþarken düþtüm
deliþmen rüzgârlarý çaðýr gözyaþý þiþelerini toplasýn yerden
kayboluþlar içinde çýrpýnýrken uðrarým demiþti gün
kapýya bak gelen giden var mý sebastian
kalbim hayli kirlendi
ýlýk duþ aldýralým banyoyu hazýrla
suya gül yapraklarý lavantalar serp aynanýn önüne
mum ýþýðý ve fonda lirik bir melodi
yeter sebastian
buðulu nemli sýcak ortam
uyandýrýr belki ruhumun çarpýk yürüyüþlerini
sanmam bugünde buralardayým anlaþýlan sebastian
ait olduðum yer neresi ulaþamadýðým nokta ne
çýldýracaðým
sað avucumun içi kaþýndý ne demek sebastian
-tamam tamam anlaþýldý
sende bi -oktan
anlamýyorsun
-çekil baþýmdan çekil!
-çekil !sebastian
rahat býrak beni rahat
güdümsüz bir füze gibi yere çakýlýp
oturup galonlar dolusu aðlayacaðým
ayþe uçar
16032024
01:12