MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Güz gazeli
hüzünlükent

Güz gazeli



Üzgünüm!..
Benim öyle þarap kýzýlý
Yahut da çikolata kokulu
Koyu kahve saçlarým yok
Uçlarý son güz gazeli
Diplerinde çile çiçekleri açan
Sarý benzimin sýrdaþý
Örüðü geleneklerimden miras
Sýradan saçlarým var benim...



Benim öyle bakýmlý ellerim
Manikürlü ve ojeli týrnaklarým da yok
Avuç içleri nasýrlý
Derdi davasý geçim olan
Emekçi kadýným ben
Ve akþamlarý evime dönerken
Yegane mutluluðumun ortaðýdýr
Ýki ekmek
Ve bir kutu süt poþetini taþýyan ellerim



Ben öyle
Çeþitli kahveleri de bilmem
Ne americano, ne espresso
Arada Türk kahvesi içerim
Onu da sade severim



Seni de öyle
hem güzel
Hem de içtenlikle severdim
Lakin; senin kumaþýn pahalý
Ben salon kadýný deðilim
O yüzden
Sen kumaþlý elbiseler bol gelir
Umudu kuru kavruk bedenimin mahremine



Açýk yarada kurt örneði
Aþikardýr özümle sözüm
Asla müsaadem yoktur
Ýnsanlýðýma manasýz mana yüklenmesine
Ben alýn terini lokmasýna katýk eden
Emeðin
Ekmeðin kýymetini bilen annemden
Sabrý sükun öðütlüyüm
O yüzden hep hayranýmdýr
Ekmeðin kýymetini bilen
Ruhumda çoðalttýðým yaþamak savaþçýsý kadýna



Bir kitap okumayý,
Bir de üç beþ hece olsa da
Karýnca kararýnca yazmayý severim
Sevmek deyince
Konuþulan laf balkabaðý olmasaydý
Belki hak yerini bulur
Daðarcýðýmdaki hüznümle
Seni yine de severdim belki!..




#hüzünlükent




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.