ELVEDA !...

TER TANECÝKLERÝ DEÐÝL
DÖKÜLEN IZDIRAP, YÜZÜMDEN
KÝ... ÇARESÝZLÝK AKIP GÝDEN ELLERÝMDEN...

Yýllar öncesi...
Çaðmurlar ülkesinden çikardým seni
En güzel giysilerle donattýn bir güzel
Ki.. Süsledim üzerini düþlerle incitmeden
Bir yer ayýrdým sana ki can yerimde
Tüm yillar. Geçmiþ gelecek yaþayabilesin diye
Son mumun ýþýðýnda döndürdüm bir gece
Senin ýþýðýnda yeterdi bana
Senin sevgin kuvvet verirdi bana
Ne o! Sözlerime gülüyor musun yoksa ?
Þimdiye dek bir ben aðladým
Verem kalasý dünyada
Haklýsýn...
Ve... Son þiirimin noktasý kan oluyor
Kanlý gecelerden yazýyorum son siirimi sana
Ýste... Çöktü tüm varlýklar baþýma
Kararmaya baþladý yörem. Karanlýklar..Ýnsanlar
Bu son þiirini sana yazdým
Son türkü sana yaktýðým
Dünyaya doyupta sana doyamadým
Elveda... Sevgilim... El...ve...da...

Emin Barut____( Þiir 12/ 7 / 1983 Arþiv )
Sosyal Medyada Paylaşın: