Oysa nasýlda melankolik sevmiþtim seni, Durmadan özlerdim kahkaha atýp gülmeni, Saçlarýný salýp rüzgarda dans eder gibi yürürken, Sanki bu diyarlardan alýp götürüyordun beni.
Seni tanýdýðým andan beri ömrümü adadým sana, Riya nedir bilmeden deðer verdim sevdamýza, Ben seni yüreðime naifçe ilmek ilmek iþlerken, Hiç kendine sordun mu sen ne hissettirdin bana.
Vakit geç olsa da anladým bu sevda sana aðýr geldi, Ýnanmak imkansýz gibi gelse de hisler karþýlýklý deðildi,, Ben birini asla böylesine sevemeyeceðimi sanýrken, Ne yazýk ki çekip gitmek sana adanmaktan kolay geldi.
"Þimdi sorarým sana ey sevgili... Kim daha samimi sevmiþ Yarý yolda býrakýp çekip gidenler mi ? Yar yolunu gözleyip ömür verenler mi ?"
Zafer Özcan-(13.03.2024)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.