Adım insan

Adým insan
Ben bir hiçtim
Yokluktan varlýða geldim
Kendimi bildim
Alemi bildim
Benlik hýrkasý giydim
Dünyayý kendime dost edindim
Gerçek yerine yalana kandým
Hep var olduðuma inandým
Sebepleri görmezden geldim
Yolun eðrisine doðrusuna aldýrýþ etmedim

Adým insan
Benlik yükünü aþamadým
Ülfet perdesini geçemedim
Boyum ne daðlara uzandý
Nede bir karýþ yer edindim
Acaba düþünebildiðim için mi
Yoksa
Ýnandýðým için mi
Bu isme sahibim
Anlamadým
Beni seçip yaradaný yeterince tefekkür edemedim

Malý serveti biriktirdim
Kendime bunu bereket bildim
Cimrilik hýrkasýný giyindim
Elimi birgün vermeye götürmedim

Sularý kana kana içtim
Sebzeyi meyvayý seçe seçe yedim
Etrafýmda bir aç varmý gözetmedim
Verene biran bile þükretmedim

Adým insan
Namaza spor dedim
Orucu diyet saydým
Haccý gezmek bildim
Zekatý israf gördüm
Müslümaným demekten utanmadým

Kalp dedim kýrmaktan çekinmedim
Topraðý çiðnedim düþünmedim
Ayrým yapmaktan geri durmadým
Menfaati kendime dost bildim

Adým insan
Ben bir hiçtim
Yokluktan varlýða geldim
Kendime geldim
Benlik hýrkasýný çýkardým
Rabbim sana yöneldim
Kapýna geldim
Sosyal Medyada Paylaşın: