HADSİZ ŞİİRLER

HADSÝZ ÞÝÝRLER
Bu kulaklar duydu biliyor musun?
Ya sen?
Sen hiç duydun mu, iþkencesinde türkü söyleyeni?
Kudurtup da iþkencecisini,
Dalga geçeni…
Herkesin harcý deðil, acýlarý kelama dökmek.
Umutsuzluða umut ekmek…
Kaldýrýp kafasýný,
Ezilmiþ halkýna örnek…
Gerekirse dik durup, çatýr çatýr hesabýný vermek
Nasip olmaz her þaire yiðitçe ölmek…
Öyle þiirsel olmamalý ölümü,
Sahnede ya da yatakta…
Can vermeli bir þair,
Bir cephede, grevde ya da isyanda.
Yoksa ölüm de yalan…
Tamam da,
Ona sevdalý þiirler yazdýrana,
Hesapsýz bir aþk ile yanýnda yatana…
Ýþ gelince vatanýna,
Dur, demeli haramilerin talanýna.
Geliþine vurmalý tekmeyi hainlerin suratýna…
Yoksa ne ifade eder,
Mýsralarda ondan kalan…
Öldüðü sonradan fark edilmeli.
Barikatta yatan bedenine,
Renksiz bir gazete örtülmeli…
Yarasýnýn üzerine gelen yerde,
Tam da, yazan þiiri kanlanmalý gazetede…
Sonra belki,
Babasýnýn üstüne defnedilmeli…
Yýllar sonra,
Halký unutsa da,
Sadece birkaç tanýyanla,
Üç beþ öðrencisi gelmeli
Kabrine anmaya…
Belki de yakýlýp bedeni,
Külleri savrulmalý havaya...
Ulaþabilsin diye,
Yaþarken hiç gidemediði dönencelere…
Kömürleþmiþ bedeninden kalanlarla,
Þiirleri yazýlmalý kerpiç duvarlara,
Umutla baksýn diye çocuklar yarýnlara…
Halký uyansýn diye, haddini aþmalý þair,
Halký için, halkýnýn hakký için…
Yoksa ne ifade eder, sonradan ezbere okunan,
Ona ait yasaklanmýþ,
Onca hadsiz þiir…
Öldükten kýrk yýl sonra okunmalý bir dörtlüðü,
Kafayý daðýtmak için atýlan bir voltada,
Yar koynuna girmek için verilen bir uðraþta,
Ya da vataný için baþ koyanlara,
Moral olsun diye bir savaþta…
Bir mahpusa yoldaþ,
Bir millete moral olamýyorsa,
Ya da bir sevgiliyi kandýramýyorsa,
Neye yarar sevdalý,
Hadsiz þiirler…
ALP ARSLAN
16.03.2019 - Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: