Bütün beyin loplarýmý sýfýrlasam diyorum
Meselâ kim olduðumu unutsam
Ýki çarpý iki dört etmese
Biriktirdiðim minnacýk sevinçlerimi sevdiklerim heder etmese
Anne kurbaðanýn bir bacaðý sakat yavrusunu sýrtýnda taþýmasý viral olsa
Yada Ziya isimli papaðanýn acýlarýmdan karþýlýksýz öpmesi
Sadece düþtüðümde dizlerim kanasa
Üzerimden anne þefkâti hiç eksik olmasa
Anladým ki
Uðrunda ölürüm diyenler de hunharca harcýyormuþ
Masumiyet kokulu karbeyaz duygularýmý
Bazen diyorum keþke çok acýmasýz olsaydým
Yada her þeyi unutacak kadar kalpsiz
O zaman ben ben olur muydum acaba
...
Kesinlikle olmazdým
.
.
.
Merhametin kýblesinde
Dimdik ayakta duruyorum çok þükür
Bütün maðlubiyetler výz geliyor artýk
Vicdanýmý öpüyorum alnýndan kýrk bir kez
Ben yine ben kalmaktan mutluluk duyuyorum
En büyük servetim
Biliyorum ki babamý kýlavuz yaptýðým yolda yürümek
Ve yine kendi önümde saygýyla eðiliyorum
Beni çok sevip yalnýz býrakmadýðý için
Ýyi ki varým
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.