Kendine yabancı yitikti içim
rengim
Kendine yabancı yitikti içim
Kurgu bir hayatýn
bilinçaltý paranoyasý sahnedeydi
Sabrýn yamalý entarisinin
iliklenmiþti
doksan dokuzuncu düðmesi
Alnýmda ter
Ruhumda gam
Ateþin içselliginde seyyahtý
Sessizliðim
Köpük köpük dalgalarýn yüzüne resmettiði
kýrýlmýþ umutlarýn
ýslak portreleri vardý
Duru bir suydu hüzün
kendimi seyrettiðim
Gülümsedim
Ben kimim
Neyim
Nereye hangi duygunun vatanýna
Hangi haneye
Hangi gezegene
Hangi yüreðe ait nefesim
Ve niye
Tekim
Bilmediðim bir dilin türküsünde
aðlayan sesim
hissetme yetisini kaybetmiþ
bir hiç bilincim
karanlýðýn ýslýðý
geceyle öpüþen tel örgülerde
nöbet tutan bir kuþken nefesim
Niye siyah benekli masallara
tutkuyla kanar içim
Ellerim terliyor
Ýçimde buzdan bir çardak
Tenimi niye yalnýzlýðýn soluðu kokluyor
Büyük bir yatak
Çamurdan mý ne
Yastýðým iðneli
marazlý bir hastalýk uykular
Duvarlara verilmiþ sýrlarým
Nesnelerle derin dostluklarým
Etrafa saçýlmýþ
kýrýntýlarým var
Gömüydüm belki de ölü
Hem dokunulacak kadar yakýn
Hem hiç bulunamayacak kadar
uzak derinde
Aklýmýn tenhalarýnda
kaybolan biri vardý içimde
Gözlerine ormanlarýn çisesi sisi sinmiþ
Uzak bir ülkenin
el deðmemiþ bir noktasýnda
Ýpliðe dizilmiþ düþtü ismim
Ürkek yabancý
Özüm parmak uçlarýmdan dökülürken
Göynümüþ çürümeye meyilli
incirdi duygular
Kalbimde ölüm kokusu
Kemikleþen bir hikaye yüzüm
Ýçimi akýttýðým içim
kurumuþ gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.