Iþýklarý ben söndürdüm bu gece
Bedenleri karanlýða.
Gizledim.
Sonra ayýþýðý süzüldü.
Alaca karanlýk görünümünde odama.
Bir yýldýz sürüsü göçtü benim göðümden.
Bulutlar kapladý ve daðýldý.
Aktý zaman dakikalarca ýrmak hýzýnda.
Sonra durdu ve nahoþ bir tebessümle.
Bana baktý.
Ardýndan güldü.
Alelacele bir korkuya kapýldým.
Acayip bir sessizlikti.
Kendi içimde kabus dolu düþlere daldým.
Sonra yaktým ýþýklarý.
Attým üzerimden yorganý.
Korktum her hal karanlýktan.
Korkunun kendinden korktum.
Seni kaybetmekten korktum.
Korktum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.