Sesler duyuyorum belli belirsiz çýðlýklar.
Anlamlý anlamsýz iniltiler...
Sokak aralarýnda yaþýyorum zamaný.
Laðým kokan,kirli.
Çöp yýðýnlarý dolu sokak.
Kör býçaklý katiller arýyorum.
Sýrtýma saplanabilecek hançerler.
Her bir köþe baþýnda.
Düþler kuruyorum ölmek üzerine.
Her bir þiirde kanlý katillerin olduðu.
Ve her mýsrada benim delik deþik olduðum.
Ölmeyi bile beceremiyorum.
Kaçýyorum,korkuyorum,korkutuyorum...
Ve siz bekleþenler.
Öldürün beni þimdi.
Ellerinizde benden kalan parçalar.
Alýn uzuvlarýmý.
Ellerim,ayaklarým,kolum,bacaðým.
Her birini biriniz kemirin.
Benim kanýmla dolsun sokak.
Ve devrimden önceki Paris’e dönsün þafak.
Kýzýl kan rengi bulutlardan yaðsýn kar.
Ve ben vazgeçeyim yaþamaktan.
Eðer gelirsem hatýrýnýza bir vakit sonra.
Þehrin en uzak varoþlarýndaki bir sokakta.
Arasýnýz leþimi korkuyla.
Ve bulursanýz kokan cesedimi.
Yakýnýz beni en sýcak fýrýnlarda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.