Allak
yusufbal

Allak

ben u�amam, belki tanr� da b�rak�r, s�r�nd��m y�llar�n arkas�ndan
derdest edip insan�, yarat�r yeni ba�tan
s�yleyen benim, ama tanr� ne derse o olur insan
nas�l olsa yaras�nda bo�ulur her kul, yer y�z� sofras�ndan
kadehleri devrilmi� masadan
s�rat k�pr�s�ne varan insan
g�veren yosunlara yaslan�r
y�rt�l�p kanayan kanatlar�n �izdi�i ya�l� boyadan
bine b�l�n�r, bir y�z��n ince hatlar�ndan
k�z kulesinden u�an kartal, ka�ar atlar�ndan
ge�er f�rt�nan�n di�leri
korkuyorum bir karanl�k basacak,
hangi siyahta �sland�m bilmiyorum b�yle derin
leylad�r kayalar�n �st�ne oturan leyla
s�rg�ne gitti�i kap�larda aynalar� k�ran leyla
g�vercinli kulede s�z vermi�ti, kozas�n� b�y�ten ku�lara
bana anlatma, anlamak nereden ba�lar
ate�e basarak geldim, kanmak istedi�im suya, belki de ad�m, kimli�im
buland� beni g�ren g�ze, vurulmu�tum, akl�m� alm��t�m sa�nakla
k�z�l laleleri ta��yordum, g�llerin mezar�na
bazen da�lar�n g��s�ne vurur, bazen ta�lara konar insan
i�inden ge�en denize merhamet diye yorulur sada��mda
insan� ac�t�r, k�r�k cam par�alar�, b�yle d�nerken devran
mey diye g�r�n�r insan�n i�inden ��kan kovan
bir �i�ede duran yang�n� par�alar, i�inde insanla
k�llerimi toplad�m, ellerim arkamda ba�l�
gemileri d��nd�m, ��l kumlar�ndan gelme ihtimalini, serap�
her saat k�inat� yeniden yaratan, bozup yaratan, bozup ac�tan
k�yameti yaratan tanr�y� d��nd�m, neye dokunsam elim kan
ad�n� unuttum, �ok kervan ge�ti yan�mdan
s�z�m� tuttum, kuyunun duvar�nda, bir g�z resmine ba��m� koydum
g�n a�armad�, seman�n mavi ��na kald�m, ko�up durdum sa�a ve sola
gece ge�ti, g�nd�z ge�ti, ��kmayan bendim kuyudan
k�� bekledim, cam kuleleri kaplayan karda
s�ca�� zledim, so�u�un buz kesti�i alanda
sustum i�te, susuyordum kirpi�in hi� gitmezken akl�mdan
haz�r say�l�rd� can, terk edip bedenini u�ma�a
bazen bu d�nyada yoruluyor insan
tespihin ta�lar�n� koyar, k�v�r�p sard�� satranc�n tahtas�na

bir kale d��er g�zya�lar�ndan, ba�layan ac�ya
bir r�ya de�il, bir hayal de�il, bunca ya�anan h�sran
leylan�n sa�� demir iple ba�l�yken sevdas�na
gidiyor i�te, cennet kokulu �rmak elimizden
sular�n� bo�alt�p i�ime giriyor, kanatlar� i�imde kan ile revan
geride kalan, gemiden at�lan bir yunustan
bir yunus, ate�ten y�z�� parma��na takan

Yusuf BAL
Hayal Bilgisi Dergisi, Say� 47 (Ekim K��)’de yay�nland�.

Sosyal Medyada Paylaşın:

yusufbal Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Göz Kuşağı (Deneysel, Görsel Şiirler) MÜBERRA Eski Saat Kulesinde (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Lâ Mevcut (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Yazıldı Adın- Atalante Eğik Düzlem (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Siyah At (Görsel Şiir) Sefine / Kale(m) Kutsal Saatlerdir Gelişin (Deneysel Şiir) Kül Devri (Görsel Şiir, Deneysel Şiir)

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Allak