Allak
yusufbal

Allak

ben u�amam, belki tanr� da b�rak�r, s�r�nd��m y�llar�n arkas�ndan
derdest edip insan�, yarat�r yeni ba�tan
s�yleyen benim, ama tanr� ne derse o olur insan
nas�l olsa yaras�nda bo�ulur her kul, yer y�z� sofras�ndan
kadehleri devrilmi� masadan
s�rat k�pr�s�ne varan insan
g�veren yosunlara yaslan�r
y�rt�l�p kanayan kanatlar�n �izdi�i ya�l� boyadan
bine b�l�n�r, bir y�z��n ince hatlar�ndan
k�z kulesinden u�an kartal, ka�ar atlar�ndan
ge�er f�rt�nan�n di�leri
korkuyorum bir karanl�k basacak,
hangi siyahta �sland�m bilmiyorum b�yle derin
leylad�r kayalar�n �st�ne oturan leyla
s�rg�ne gitti�i kap�larda aynalar� k�ran leyla
g�vercinli kulede s�z vermi�ti, kozas�n� b�y�ten ku�lara
bana anlatma, anlamak nereden ba�lar
ate�e basarak geldim, kanmak istedi�im suya, belki de ad�m, kimli�im
buland� beni g�ren g�ze, vurulmu�tum, akl�m� alm��t�m sa�nakla
k�z�l laleleri ta��yordum, g�llerin mezar�na
bazen da�lar�n g��s�ne vurur, bazen ta�lara konar insan
i�inden ge�en denize merhamet diye yorulur sada��mda
insan� ac�t�r, k�r�k cam par�alar�, b�yle d�nerken devran
mey diye g�r�n�r insan�n i�inden ��kan kovan
bir �i�ede duran yang�n� par�alar, i�inde insanla
k�llerimi toplad�m, ellerim arkamda ba�l�
gemileri d��nd�m, ��l kumlar�ndan gelme ihtimalini, serap�
her saat k�inat� yeniden yaratan, bozup yaratan, bozup ac�tan
k�yameti yaratan tanr�y� d��nd�m, neye dokunsam elim kan
ad�n� unuttum, �ok kervan ge�ti yan�mdan
s�z�m� tuttum, kuyunun duvar�nda, bir g�z resmine ba��m� koydum
g�n a�armad�, seman�n mavi ��na kald�m, ko�up durdum sa�a ve sola
gece ge�ti, g�nd�z ge�ti, ��kmayan bendim kuyudan
k�� bekledim, cam kuleleri kaplayan karda
s�ca�� zledim, so�u�un buz kesti�i alanda
sustum i�te, susuyordum kirpi�in hi� gitmezken akl�mdan
haz�r say�l�rd� can, terk edip bedenini u�ma�a
bazen bu d�nyada yoruluyor insan
tespihin ta�lar�n� koyar, k�v�r�p sard�� satranc�n tahtas�na

bir kale d��er g�zya�lar�ndan, ba�layan ac�ya
bir r�ya de�il, bir hayal de�il, bunca ya�anan h�sran
leylan�n sa�� demir iple ba�l�yken sevdas�na
gidiyor i�te, cennet kokulu �rmak elimizden
sular�n� bo�alt�p i�ime giriyor, kanatlar� i�imde kan ile revan
geride kalan, gemiden at�lan bir yunustan
bir yunus, ate�ten y�z�� parma��na takan

Yusuf BAL
Hayal Bilgisi Dergisi, Say� 47 (Ekim K��)’de yay�nland�.

Sosyal Medyada Paylaşın:

yusufbal Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Göz Kuşağı (Deneysel, Görsel Şiirler) MÜBERRA Eski Saat Kulesinde (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Lâ Mevcut (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Eğik Düzlem (Görsel Şiir, Deneysel Şiir) Yazıldı Adın- Atalante Siyah At (Görsel Şiir) Sefine / Kale(m) Kutsal Saatlerdir Gelişin (Deneysel Şiir) Kül Devri (Görsel Şiir, Deneysel Şiir)

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Allak