YENİLGİ

Kýrgýným
damýtýlmýþ hüzünlerin zehri akýyor gözlerimden
keskin rüzgarlar okþuyor saçlarýmý
avcý kuþlarýn çýðlýðý yankýlanýyor semada
kanlý bir kavganýn ortasýnda
acýmasýzca dayanýyor boðazýma düðümler
hilkatimde dinginlik var oysa
kalbim ellerimde atar benim
bir köþede hýçkýran beden
bugünlerde usul usul eriyen ruh benim

Dargýným
pervasýz ezgiler mýrýldanýyor mevsimler
takvimler yaprak yaprak dökülüyor
çetelesini tutamýyorum geçen günlerin
nefesim kesiliyor
sesimde tükenmiþlik var oysa
kulaklarý yýrtarcasýna çýkan avaz benim
asýrlýk çýnarlarý deviren fýrtýnalarý
bugünlerde cansiperane göðüsleyen benim

Yorgunum
zaman kýzýl perdesini çekerken göðe
hislerimin þavký vuruyor dizelere
kalender kelimeler süzülüyor dudaklarýmdan
kan damlýyor acýya meftun umutlarýmdan
çehremden gülücükler eksilmez oysa
çocuk masumiyetinde parlayan bakýþ benim
kývrým kývrým uzayan yol
bugünlerde yerli yersiz kaybolan yolcu benim

Yalnýzým
saðýmdan solumdan akan kalabalýklarýn
kayýtsýz nefesleri karýþýyor havaya
sokaklara taþan buhranlarýndan
nasibini alýyor kaldýrým taþlarý
adýmlarýmda karýncayý incitmezlik var oysa
dizlerim titrer benim
omuzlarýmdaki kül rengi bulutlarýn
bugünlerde aðýrlýðýnda ezilen benim

Arife ÖZDEN


Sosyal Medyada Paylaşın: