YAKARIŞ

Alev teni yakarken susar saba yelleri
Gönül bahçelerinin solar iri gülleri
Kesilir o esnada yürekçiðin telleri
Toprak günahkâr teni nasýl da yer ya Rabbi!...

Settarsýn sen, setr eyle, rüsva etme âleme
Mecalsiz bedenimi sürükleme eleme
Hâlimi arzetmeye yetmez hiçbir kelime
Hakikat atlasýný önüme ser ya Rabbi!...

Zamanýn ötesine uzanýr gider mezar
Yaralý vicdanlara eyler Resul’üm nazar!...
Kitabenin üstünde ‘meçhul bir ölü’ yazar
Nübüvvet çeraðýndan muhabbet der ya Rabbi!...

Ýslâmiyet’te huzur, yalnýz Hakk’ta emniyet
Kader kýsmette yoksa iþe yaramaz niyet
Ruhum kapýnda köle, bedenim cana diyet
Damarýmda akan kan, gözümde fer ya Rabbi!...

Hayat herkese þifa, bize zehir olsa da
Kýraðý çalmýþ gibi güllerimiz solsa da
Karanîler misali gözümüz yaþ dolsa da
Bu dünya yaþanmaya elbet deðer ya Rabbi!...

Þirazeden çýkmadan bir çýra yak kuluna
Ruhlar cadý kazaný, canlar kurban yoluna
Ten topraðý öpünce, kula þefkat oluna
Servilerin altýnda gölgelik ver ya Rabbi!...


M. NÝHAT MALKOÇ















Sosyal Medyada Paylaşın: