Fethiye Kordon Boyunda

Memleketimdeyim iþte þu an
Kavuþturdu çok þükür beni Yaradan!..
Güneþ, pastel boyalarýný almýþ eline
Manzara kondurmuþ huzur sandalýna.
Mora, maviye, çimene bürünen
Denize daldýrýyorum gözlerimi,
Bir de çok sevdiðim turkuaza.
Ýleride benek benek balýkçý sandallarý
Beride sabýrsýzca bekleþen kediler
Arada krom yüklü kocaman gemi…
Ve umuda selam çakan
Gününe sevinç katan
Güzel insanlar…

Memleket hasreti yumuþak doku!..
Deniz çarþaf, Þövalye adasý perde
Sükûnet gülümser her yerde.
Ýçinde balýklar, ýþýklar oynaþan
Yosunlu, kesif, iyotlu koku
Yamaçlar benziyor eli çiçekli geline.
Karettalarýn bitmeyen telaþý
Martýlarýn ardýnda kaldý iskele baþý.
Her evin önünde begonyalar, asmalar
Buðular yükselir Karagözler’e doðru
Sarar büyüsü limon çiçeklerinin.
Yýkanýrken ruhum Akdeniz’in mavisinde
Takýlýverir oltamýn çengeline
Açýktan geçen girift sorular:
Martý olup ufuklarda mý süzülsem,
Irmak olup körfeze mi dökülsem?..

*****
(Þiirin ilk yazýlýþý: 08/01/1994, 15:17; Kordon Boyu, Fethiye)
(Son tashih zamaný: 14/03/2024, 07:13-33; M.Tönge, Isparta)
*****
(Sinada Dergisi’nin 42. sayýsýnda (Kýþ 2023) yayýnlanmýþtýr; yýl:11)
@mutlugavcar @sinadadergisi
Sosyal Medyada Paylaşın: