Hastane Odasının Gamı
üyanýn yorgunu, gerçeðin þaþkýnýyým,
kýr çiçekleri gibi kýrýldý kolum.
ben de bir insandým elbet,
bende de atardý bir yürek.
gülümserken gülen gözlerinize sizin,
ufkumu kör dumanlar sardý.
elim soðuk, rengim soluk, ruh mahzun,
dargýným bu güne, bu sabaha,
çiçeðimi koparmayýn bir daha...
*****
(19/10/2020 tarihinde, Telmih Dergisi’nin "Hastalýk" konulu 17. sayýsýnda (Güz 2020) yayýnlanmýþtýr; cilt:5, sayý:17, yýl:5, sayfa:55)
*****
www.telmih.com/telmih-17-sayi/
www.telmih.com/telmih-17 sayi/?fbclid=IwAR2KZhFlWVSQAuI1j_mzGPrJRsBySoN_UaCOVS-icSYUOcjzfT97OPJufMc
*****
(Ýlk yazýlýþ tarihi: 09/06/1999, 06:34-06:43; Suluova, AMASYA)
(Þiirimin "Kýrgýným" olan baþlýðý, (22/08/20; 11.52) tarihinde "Hastane Odasýnýn Gamý" olarak deðiþtirilmiþtir.)
(Son tashih zamaný: 03/08/2021, 00:27; Kocasinan, Kayseri)
*****
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.