SANA SÜRGÜNÜM

Düþlere karýþtým puslu gecede.
Hakikatten ýrak sana sürgünüm.
Ýsmin var mý diye her bilmecede,
Düþünmeyi býrak, sana sürgünüm.

Nâr-ý hicran ile düþerek derde,
Özlem ziyafeti çekince bir de,
Yokluðunu yuttum sanki her yerde.
Sýzlýyor bu yürek, sana sürgünüm.

Bir caným var aþkýn harbe koþtuðu.
Yetti surlarýmýn gamla taþtýðý.
Yurdumsa Mecnun’un hara düþtüðü,
Çöllerden de kurak, sana sürgünüm.

Sadakat ararsan bende timsali.
Senden vazgeçerim varsa emsali.
Bu divâne gönlüm gonca misali,
Bahçende bir çýrak, sana sürgünüm.

Gözlerinin hüznü ayný yerinde.
Zerre kadar tâkat yok ki ferinde.
Ýste tan olayým günün birinde.
Yeminler mi gerek, sana sürgünüm?

Öfkeli ellerim sanki pehlivan.
Baþýmý topraða yatýrdý inan.
TÖVBELÝ’ye dünyâ büsbütün yalan.
Yanýndýr son durak, sana sürgünüm.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: