aşk ı hay al
durmuþ taþ deðirmen , akmaz buðdayda
dönmez dolap beygir , seker meydanda
tökezler kamçý yer , adým atmazda
akl erir el ermez , tüfek duvarda
bela musibet mi , gün ortasýnda
terk etsin mi caný tek kurþunda
divanda misafir muhtar otaðda
nalbant gel küheylan huysuz ahýrda
yanmýþ ateþ demir dövülmüþ tavda
ceylan bakan yar var hali hazýrda
akýl gitti baþtan maþa kenarda
çýplak elle yanan demir tuttum da
gönül har yanan el kimin umrunda
mendil suya sokup avuç sardýda
elim gönlüm soðuk daðlar yangýnda
titrek ses sordum ne söz var aðzýnda
rahvan yürümez at huzur yok canda
yar önde bent gölge gitti ard arda
keklik sanki seker taþ toprak daðda
dur ayarsýz yürek yanma kahýrda
vardýk at yanýna acý solunda
deðmez el can yanar tene vurdum da
arpaya mey kattým mec avucumda
küheylan körkütük sarhoþ durumda
gonca gülden diken var ayaðýnda
baykuþ yara bere yaný baþýnda
bülbül ötmüþ gonca gül narasýnda
ez yoksa da gonca durmasýn dalda
kim kime kabuksuz kanar yarada
baykuþ dertli fak var ceylan pýnarda
þahta kara aslan ahir zamanda
geçmez felek serap yar kaf daðýnda
aþkýn ketum gönle malik sýrlarda
aþýklar sultaný abu hayat nurda
ver zümrüdü anka sýr kanadýnda
düþ salýncaðýnda amak-ý hay’al_da
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.