BİZİM ÖĞRETMEN UZUNDU

BÝZÝM ÖÐRETMEN UZUNDU

Bizim öðretmen uzundu;
okulun en uzunuydu.
Baþý ta tavana deðer,
herkes onu çok severdi.

Çok temiz ve güzel giyer;
yavaþ yavaþ konuþurdu.
Her an bizi güldürmenin
bir yolunu da bulurdu.

O kadar kocaman eller,
nasýl tebeþir tutardý.
En güzel resmi de çizer,
hep baþýmýzý okþardý.

Topu havaya vurdu mu,
sanki hiç geri gelmezdi.
Ayný takýmý tutardýk,
teneffüste top oynardýk.

Uzun saçlarýný tarar,
yürürken herkes bakardý.
O gür ve güzel sesiyle,
Ankara Marþý söylerdi.

Yavaþca birþeyler dedi;
Zaten çoðumuz duymadý:
Okul sonunda gidiyor;
seneye gelmesi zordu.

Bir kaç yýl sonra duyduk ki;
araç kazasýnda ölmüþ.
Hangi mezar alabilmiþ,
bizim öðretmen uzundu...

Sayýn Münip Çaðlar adýna tüm deðerli öðretmenlerimize saygýlarla

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: