Radyoda eski þarkýlar Ben sende gül idim Ruhuma katlanýyor kimsesizlik Ben sende güldüm.
Flarmoni orkestrasý gülüp geçiyor Hayat yokuþunda aðzýmda demir ve kan Çýlgýnca kýrbaç yemekten Üþüyorum gel
Radyoda eski þarkýlar Dizim kanýyor Gönlüm pusatsýz Rýhtýmda imbatlar kovalýyor Ellerimde çizikler ve mendil Gidiyorum gel
Radyoda eski þarkýlar Boðazlý kazak tayfasý Ellerinde cýgaralar Taksimetre ýslýk çalýyor Ýstanbul üþüyor gel
Heybemde ayrýlýk camlarý þýngýr mýngýr Burnumda üþümüþ gözlükler Gazetede bir adýn kalmýþ geriye Öptükçe soluyor renklerin Bakýr mevsimindeyim hayatýn Kondüktör selam verdi gel
Radyoda hep sessizlik Bir gün çið damlasý Bir gün matem havasý Kýrlangýç renkli sobanýn üstünde Bir ipek mendilin kalmýþ Odam sen kokuyor gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavİmge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.