Aç Ellerini

Kapýya yaslanýp yollara yamaç
Koynuna koydun mu hiç ellerini
Sevgiliyle gelen sýcaða muhtaç
Dokundun mu yare aç ellerini

Yürek mi yorulur gönül mü kurur
Seven sevdiðiyle ayrý mý yürür
Zincire baðlayýp kit’e mi vurur
Gayiplerden gelen güç ellerini

Ölümsüzce sevip sözler verdiðim
Türlü çiçeklerden bulup derdiðim
Saçlarýna ilmek ilmek ördüðüm
Ýncitip acýtmaz taç ellerini

Saygýdýr, güvendir sevginin dini
Biri her ne ise aynýdýr bini
Sen sen ol da sakýn bozma kalbini
Üþütüp titretir suç ellerini

Bilal-im ansýzýn nefesin durur
Dað taþ dile gelir topraklar yürür
Dua et rabbine kabul buyurur
Yeter ki af dilen aç ellerini.... Bilâl Karaman (Bilâl -i)
Sosyal Medyada Paylaşın: