Türlü türlü zümrenin Ýçindeyim hâlâ dünlerin Ýçip gücenir Yitip, tükenip Tek bir sesini duysam zafiyetime yenilirim Bir ritüel gibi düþlerim En derin ve karanlýk yerindeyim bir izbenin Tüm yüreðimle izleyip Kahrederim günleri Mahvederim zihnimi Cümbüþü yüksek hüzünlerim Çürüyüp giderim geceleri Kendine yazýk mý demem, ölümü geçerim Düpedüz düþkünüm gözlerine, bu aþkýn nefreti Aðýr oldu bedeli Saðýr kulaðým, kör olmuþ gözlerim Yok bir nedeni Gül bahçesinin en keskin dikeni Kanatýr ruhumu, hüsrana uðratýr sevgimi Ýçgörüm net, sezgilerim ihanet içindedir En berrak su kirlidir Çözülsün gizemim Bir umutla beklerim Muradým yetersiz Dövüþmek kýsmetim Ey Arinna! Ne kadar güzelsin Lililth gibi, ne özelsin Ruh eþim yaktýn geçtin? Neredesin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Atsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.