GEÇMİŞİN İZLERİ
Sigarayý ocaðýn ateþinde yak
Her tarafý tütün kokusu sarmýþ
Astým hastasýyým, dokunur bana
Geceleri katil eden kabuslar
Kaç tane hap yeter ruh saðlýðýna
Gurbet gönülde kanasý durmayan yara
Nerede abilerim, evlenmiþ ablalarým
Kim sahip çýkar yaþlý anama?
Yýllarca çalýþ, dimdik dur hiç konuþmadan
Ne haddine nefret edip, reddetmek tek bir hatasýna
Belki de sen haklýsýn ama
Bu sýrla yaþamak aðýr ceza
Ýnancýnýn takdirine býrak
Kývrýldým geçmiþin tortusuyla bir koltuða
Neden bu kadar güçlü ama bir o kadar zayýftým? Nedir bana yazdýran?
Bir þeyler üretmenin sancýsýyla
Gidiyorum, bana iyi gelenden kaçýp, beni öldürene teslim olmaya
Sonunda dönersin gerçeðin amansýz kucaðýna
Aldanýrsýn güzelliðe, þatafata
Tüm yeminleri çiðnersin uðruna
Bir kere bile yüzünü dönmeyecek sana
Unutursun gözünün önündekini
Çoktan kirlenmiþtir ruhun, iðrenirsin kendinden, bakamazsýn aynaya
Saf ve temiz yürekler çekip gittiler sonra
Belki böyle olmasý gerekiyordu,
Belki de geçecekti piþman olup yalvarýnca Tanrý’ya
Yakarýþým içtendi, duramadým bu dünyanýn pisliðine bulaþmadan
Her gün nefret eder insan olmak istediði adamdan
Aslýnda hep öyleydi, daha yeni vardý farkýna
Tek kelime diyecek yok sabrýna
Dualarý ve arzularý buydu, hüzün duymak ne þýmarýklýk ama
Beþeriydi hislerim, zaaflarýma düþürüp de kahrettime hayatý bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.