KENDİMİZ OLAMADIK

Ýmparatorluk gibi, küçüldük te küçüldük.
Ýtibardan, deðerden özümüzden utandýk.
Anne, babayý atýp büyük haneyi böldük.
Evde hayvan besledik, bazýmýzdan utandýk.

Ayný çatal, kaþýkla kediyle mama yedik.
Aþkým, caným diyerek baþ köþede besledik.
Çaðdaþlýk, medeniyet bu mudur bilemedik.
Her gün baþka bir renkte gözümüzden utandýk.

Yýrtýk pantolonunun, yamasý yetmiþ arþýn.
Hoþgörü çekip gitmiþ maganda dolmuþ çarþýn.
Galibi kimdir bilmem, baþý bozuk savaþýn.
Her gün günah yüklenen izimizden utandýk.

Akrabalýk baðýný, çözmeden kestik attýk.
Kendimize anlamsýz sýrça saray donattýk.
Bedenleri, günaha ömür boyu kapattýk.
Edepten giydiðimiz bezimizden utandýk.

Avrupa’ya özendik yýrttýk kutlu kumaþý.
Fast food, mesfut diye unuttuk ayran aþý
Gizlide dürüm yaptýk korka korka lavaþý.
Sofrada helal lokma, azýmýzdan utandýk.

Toplumun, onurunu düze çýkarmalýyýz.
Boran, tipili kýþtan yaza çýkarmalýyýz.
Dadaþým miskin yatma teze çýkarmalýyýz.
Örf, anane, din, töre kozumuzdan utandýk.
02.03.2024 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: