ADALET GÜZELLEMESİ
Senin olmadýðýn yer, kaoslara gebedir
Sen ki alýn terisin, gözlerin ýþýðýsýn
Adalet gül kokulu beþiklerde bebedir
Sen tertemiz kalplerin, emeðin âþýðýsýn
Mizan senle kurulur, hakikati söylersin
Aða ile maraba ayrý deðil gözünde
Vicdanlar körelmiþse ötesini neylersin?
Seninle toplumlarýn güller açar yüzünde
Hakk’ýn penceresinden eylersin bize nazar
Gördüðün her ne varsa hakikate dairdir
Mülkün temelisin sen, kitabýnda hak yazar
Seni hakkýyla öven kalemler ne mahirdir
Anadolu topraðý beþik olmuþtur sana
Gül açar gül yüzünde, zemheride baharsýn
Zulümden inleyenler âþýk olmuþtur sana
Gönül bahçemde çiçek, dað baþlarýnda karsýn
Adalet mümbit toprak, yediveren baþaðý
Hukuksuzluk aðýr kýþ, fýrtýnadýr, tipidir
Ona tutunan düþmez, uçurumdan aþaðý
Kurtuluþtur adalet, hakkýn saðlam ipidir
Tükenmez acýlarýn karanlýk gecesidir
Hukuksuzluk gözyaþý, rahmet okutandýr o…
Boðazda düðümlenen bir hüzün hecesidir
Mazlumlarýn gözünden yaþlar akýtandýr o…
Adalet gençlik çaðý, yamaçlarý düz eder
Çile çeken gönüller, gül yüzüyle tanýþýr
Tükenmez bir kandildir, geceyi gündüz eder
Berrak aydýnlýðýnda o zifiri tan ýþýr
Eðrilerden uzaktýr, daim gider düzüne
Adalet müþfik bir el, siler gözlerden yaþý
Ýzini kavuþturur, Hacý Bektaþ izine
Sadece o kazanýr kötülükle savaþý
Adalet deyip geçme, gecede dolunaydýr
Dudaklardan düþmeyen hakikat türküsüdür
Çile kör bir zindansa, o muhteþem saraydýr
Kadim medeniyetin bin yýllýk ülküsüdür
Payidar olmaz zulüm, yerde kalmaz gözyaþý
Zulüm bir bumerangdýr, çelikten bir kafestir
Adaletin iksiri kuþtüyü eder taþý
O ki âb-ý hayattýr, aldýðýmýz nefestir
Adalet susuza su, bir bað-ý iremdir o…
Hukuk tanýmayana, zalimlere cinnettir
Mecnunlarýn Leyla’sý, Aslý’ya Kerem’dir o…
Kurtuluþ sýðýnaðý mazlumlara cennettir
Adalet keskin kýlýç, Ali’min Zülfikâr’ý
Mazlumun gözündeki yaþý dindirendir o…
Gülistana döndürür gerçek adalet nârý
Hayatý zindan eden zulmü sindirendir o…
Seni tasvir etmeye sözler kifayet etmez
Nasýl tarif edeyim senin gül cemalini?
Ömür boyu söylenir, bu þarký burda bitmez
Nakýs olan zalimler, çekemez kemâlini
Adalet þahikadýr, göklere deðer baþý
Ona kuyu kazanlar, bir gün kuyuya düþer
Hukuksuzluk baldýran, adalet gönül aþý
Hakiki saadeti onunla bulur beþer
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.