ELLİ YIL ÖNCE

Hüzün müdür bilmem sevinç mi yoksa
Bir telaþ baþlýyor düþündüðümde
Geçmiþten karþýma bir resim çýksa
Gözlerim doluyor her gördüðümde


Kimimiz deli tay kimi gül dalý
Mevsimler yaþadýk yalnýz bahar, yaz
Solgun kaðýtlarda sevgiyle dolu
Anýlar canlanýr hep siyah beyaz


Ufkumuz ýþýklý umutlar taze
Kýþ bize uzaktý bilmezdik güzü
Zerrece hainlik deðmezdi öze
Yan yana gezerdi kurt ile kuzu


Garibanýn hakký ile doymazdýk
Helaldi rýzkýmýz TANRI aþkýyla
Komþunun derdinden huzur duymazdýk
Birlikte gülerdik neþe, coþkuyla


Þudur ki gününde en büyük paye
Hepimiz *bir* idik *iri* ve *diri*
Can cana olmayý bilip tek gaye
Kapýnýn önüne koymazdýk þerri


Dostluk vardý hayatýn her anýnda
Keþke bitmeseydi bir ömür boyu
Doðanýn verdiði nimet yanýnda
Has idi insanýn davranýþ, huyu


Elli yýl öncesi böyleydi ahval
O günleri gören þanslý kul*uz biz
Bugünler periþan yaþansa da hal
Yine aydýnlýða çýkan yol*uz biz



29.02.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: