gönlüne gül deðmiþlerin gözünde
ilk defa bahar geliyor
bu bahar ilk bahar
tekrar deðil
ilk…
bir daha deðil bahar
biricik
bir kerecik
cemrelerince yeni
rengarenk çiçeklerince orijinal
yeni baþtan yaratýlmýþ
öylesine taze
unutulmuþlarýn hatýrlandýðý demdir bahar
ayak altýna itilmiþ
gözden uzaða düþmüþ tohumlarýn hatýrlarýnýn
çiçek çiçek sayýldýðý gündür bahar
kaderin kozasýný yýrtýp
umuda kanat açtýðý günlere denk gelir bahar
iþte o bahar
yine deðil
yepyeni bahar
çiçekler bir ümit tufaný gibi varlýðýn kýyýlarýný dövüyor
topraðýn karasýna gömülmüþ hasretler
taze çiçek kokularýyla
dal uçlarýna taþmýþ tebessümlerle
yeniden doðuyor bahar
*
kelebek kanatlarýnýn altýnda bin diriliþ müjdesi
yerden göðe doðru sevinç üveyikleri yükseliyor
birbirine bakan vadileri bir garip adýmlýyor
bir baþka bakýyor bahar
göðün yüzünü okþayan nazenin bakýþlarla
daha yeni çiçeklenmiþ erik aðaçlarýnýn arasýnda
bir sýrrýn izini sürüyor bahar
öksüz dallarýn sevindirildiði bir bayramdan
yeni bir bayrama gitmeye niyetli
boþ yere var etmedin Sen bunlarý... diyen
kadir bilir bir nazar ile
delice bir çarpýntý baþlýyor kalbinde
gölün mavisi
uzaklarda cývýl cývýl kuþ sesleri
hece hece ilmekleyeceði satýrlara
bir tatlý fon oluyor bahar
ve sonra
ýlýk rüzgarýn çehresini öptüðü
o eþsiz aný hep özlüyor
yeniden
yeni baþtan
yapraða dökülüyor
suskunluðun göðsünde açacaðý yaralarý
hayal ediyor bahar
seviniyor bahar
bakýþlarýyla okþuyor dal uçlarýný
ellerine ümit meyveleri dolduruyor
taþlaþmýþ gövdelerden
kemikleþerek soðumuþ köklerden fýþkýran
sürpriz hayat pýnarýný avuçluyor kana kana
aðaçlarýn kalýn kabuklarýndan
sýcacýk dokunuþlar alýyor
tohumun kabuðunu çatlatacak
perdeleri yýrtacak o eþsiz an yaklaþmak üzere
içi içine sýðmýyor baharýn
yeni bir sema neþesi düþüyor tenine
daðýna ovasýna
yeryüzünün göklü misafiri iniyor hece hece
görünenden görünmeye açýlan perde
hafifçe kýpýrdýyor
göz kýrpmaya baþlýyor bahar
suretinin ardýndaki nazlý güzellik
heyecanla dolanýyor nefesine
bak þu Allah’ýn rahmetine
bu ilk bahar
bir daha deðil
tek bahar
*
söyledikleri çiçek çiçek
topraðýn karasýný yararak haykýrdýklarý
gelincik kýzýlýna boyarken yamaçlarý
fýsýldadýklarýnýn cümlesi
bir insan dudaðýndan taþacak sanki
yeniden diriliþe tanýk oluyor bahar
doðanýn koynunda bir daha yorumlanýyor
sözleniyor her bakýþla
bir ince ruh
sarýlýyor çiçeklerin kokusuna
buluþuyor
tanýþýyor
koklaþýyor
ruh ile reyhan
yepyeni bir diriliþ taþýnýyor baharýn kalbine
kiraz çiçeklerinin yüzünde
yankýlanýyor yeniden
*
kýþ geldi geçti
çýkan her zemheride bir bahar coþkusu
yalancý cennetin bahçelerine sürülüyor baharýn kervanlarý
kör düðümleri açacak berrak mucizelerin sesi yükseliyor
aðaçlar arasýnda
tekrar tekrar
alev almak üzere
soðuk kederleri aðýrlayan bir gönülde
ateþ ha yandý ha yanacak
bir daldan
bir baþka dala geziniyor
gözlerde hayret
göðse sýðmýyor kalp
ayaklarý dolanýrcasýna koþtukça koþuyor
nefes nefese kalýyor bahar
yokuþ yukarý bir pýnar akýtýr gibi
yapraklara bir daha
bir daha dolanýyor kutlu yeþil
bak… yeryüzü nasýl da diriliyor
bak…nasýlda yaðmur yaðýyor
nisan menekþeleri açýyor gözlerde
yeniden tütüyor hayatýn büyüsü
yeþilin her tonu
sýcacýk dokunuþuyla okþuyor kalbi
cennet gibi baharý görenler doluþuyor kýrlara
neþe sevinç ümitle
damla damla akýyor havuzuna
o sevinç pýnarý
hiç ümitsiz olunur mu bahardan
hatýrlýyor
unutulmaya terk edilenleri
ölüme itilenleri
uyandýrýyor onlarý
içlerde tarifsiz bir umut
yeniden bir aydýnlýk ateþi yakýyor bahar
akþamýn hüznü yüzüne dolandýkça
*
göðün üstünde tatlý bir gýcýrtýyla gezinmeye baþlýyor rüzgar
buluþmalarýn en tatlýsý
en þahanesi
yeniden yaþanýyor
bir yýl sonra
kasvetin az da olsa daðýldýðý þu günlerde
yine aðaçlarýn arasýnda yürüyor bahar
yalnýzlýða mahkum edilenlere inat
etraf pýrýl pýrýl
her cihet aydýnlýk
yine bahar geliyor
yeni bahar geliyor
bu bahar ilk olacak
ilk defa çiçekleniyor
ilk defa beyaz sarý turuncu pembe
bahar gözüyle bakýyor dal uçlarý
cennet reyhanlarý dokunuyor ruhlara
yepyeni muþtuyla doluyor gönüller
tekrar tekrar
havada yankýlanýyor poyrazýn sesi
bir delikanlý gibi ayaða kaldýrýyor
uyuyan bedenleri
*
ebedi diriliþi bir bahar güzelliðinde idrak ediyor
milyonlarýn yüreðini avuçlarýnda tutar gibi
tane tane dökülüyor nisan yaðmuru
bir günden
bir güne sesleniyor
sonsuzluk arzusu
bir müjdecinin sükunetiyle
kaybolup gider diye hüzünleniyor
ihtiþamýnýn yerle bir olacaðýna
bundan yýllar önce ayný bu mevsimde idi
þu bahçelerde geziniyordu
aðaçlarýn da çiçek açtýðý zamandý
hem geziniyordu
hem de en canlý
en renkli
en zarif
akþam kýzýllýðý doðuyordu ta uzaklardan
hala daha
o akþam kýzýllýðýnýn hüznünde
bin ümit filizlenir o baharýn nabzýnda
her an yeniden çoðalýr
her an yeniden batar güneþ
her yeni gün gibi
ilk defa
çiçeklenen dal uçlarýndan
redfer-Ýlyas Kaplan