BİTERMİŞ BİR GÜN
Ölümden öteyi, kimse bilemez.
Kalpteki basiret bitermiþ bir gün.
Günahkâr ahrette devâ bulamaz.
Candaki maharet bitermiþ bir gün.
Bir tebessüm bile sevaptýr elbet.
Lâkin gönüllerde saklý hidayet.
Özden olmalýdýr her samimiyet.
Gereksiz muhabbet bitermiþ bir gün.
Aynada görünce bitkin hâlini,
Çirkinim diyerek bükme belini.
Huyun süslemeli elin dilini.
Âþikâr letâfet bitermiþ bir gün.
Yeryüzünü sarsa elmas kaleler,
Gümüþe boyansa güller, lâleler,
Altýn suyu aksa saf þelaleler,
Görkemli variyet bitermiþ bir gün.
Baþýný secdeye koyduðu zaman,
Hakk’a yalvarmalý yalnýz her insan.
Kula kulluk eder, inancý noksan.
Zahirî ibadet bitermiþ bir gün.
Gâfil, gençliðine güvenir durur.
Bilmez ki sel olsa bir anda kurur.
Hiç kimseye fayda etmemiþ gurur.
Ömür de nihayet bitermiþ bir gün.
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.