Kabuk baðlayan yaram, silerken sýzýsýný
Keskin bir jilet gibi, bakýþýn deþti geçti
Uykusuz gecelerin, en aðýr perdesini
Sýrra mazhar makaslar, rüyamý biçti geçti
Kaygýsýz sanma sakýn, öyle uzaktan beni
Bir kez eðilip görsen, kalbimdeki tek seni
Dert tufaný sözleþmiþ, savurur bu sinemi
Safa ver bu gönlüme, hicranla hiç yanmasýn
Tut býrakma sýký tut, meçhulde kaybolmasýn
Sensiz, býçkýn ve asi, cani olur kederim
Paslý bir balta ile, yýkar aþk dergahýmý
Mahpusluða itilir, sensiz müflis kaderim
Kara taþlar üstüne, kurar yas tezgahýný
Sevdamýn boþluðunu, tutan sýr direk sensin
Daðýnýk tüm renkleri, düþleten aheng sensin
Ömrümün merkezine, dikilen mihenk sensin
Ey! büyülü notanýn, aþkla doðan ezgisi
Lâl tuvalde renk bulur, resminin her çizgisi
Ey! þu kara bahtýma, ýþýk tutan tek mumu
Söndürmeye güç bulmaz, ne boran ne fýrtýna
Çorak topraklarýmýn, müjdelenen tohumu
Filizlenip yeþersen, þu kupkuru bahtýma
Çöl uykulu ülkemin, bereketli yaðmuru
Köhne düþüncelere, fikir sunaðýn nuru
Divanelik aklýmýn, ulvi âkil gururu
En kudsî emanetin, yegane evi kalbim
Zerre zerre çoðalýp, aþknýn devi kalbim
Her sabah yeni baþtan, çoðalýrým sevginle
Bir þehir, dünya neki, koca evren olurum
Eþref-i mahlukatý, denk bulmuþken denginle
Her soruda en derin, yeni cevap bulurum
Vuslat çok uzak deðil, gülmekse senle gülmek
Göz kýrpmadan, keyifle, can cana senle ölmek
Vasýfsýz kimliðimle, sende yeni kim olmak
Zulümün köprüsünden, savurup atma gülüm
Aþkýn yaz iklimine, buzlarý katma gülüm
-n u r e t t i n ÖNDER