EYLÜLDE BÝRAZ
Ben Eylül’den hazetmem
bu yüzden biraz Cemal olurum
biraz Nazým
en çok da
ben kendim olurum
bazen Attilâ olur
mecbur kalýrým sana
ama sen bilmezsin
sonra aþklarýn þairi Ümit Yaþar gelir aklýma
emsalinden sual olunmaz ama
oturur da bir þiir yazarým
derken eylül’de baþlar korkularým
zemheride titrese de bedenim
okþarým sýcacýk sevgi tümceleriyle yüreðimi
sen
o
ve diðerleri bilemez
daraðacýnýn çiçekler açmadýðýný
açarsa dilde ahlar
eyvahlar açar
ýtrýna müptela fesleðen olmasam bile kýrýk bir saksýda
gül ki koklasýn aþka ahrazlar
zakkum da güzel açar
sýzlatýr yüreðimi
parmaklýklar ardý tutuklu özlemler
acaba
hayata geç kalmýþlýðým
prangalý düsler mi
hýnca hýnç içimi kanatýr
belki de öyledir
çünkü
Cahit Sýtký gibi otuz beþ yaþýnda deðilim
ama
Orhan Veli gibi oturmuþum deniz’e karþý
öykü bu ya
belki bu yüzdendir
bu güzel havalar mahveder beni
bu yüzden ben
her Eylül
biraz sen
Biraz ben
Biraz onlar olurum
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.