iyelik ekinden yoksun zamir gibiydim o zamanlar
gizli de olsa geçmezdi adým hiç kimsenin cümlesinde
aidiyet hissinden uzak belirtisiz bir nesneydim anlayacaðýn
sevenler vardý o zamanlar
sevdiðine kilim dokur gibi kelime dokuyanlar
arayanlar
bulanlar
eli boþ dönenler de vardý el açtýðý aþka
kimi bir el daha derdi
kumar masasýnda
hasattan yoksun ekindin o zamanlar
nadasa býrakýlmýþ gibiydi tenin
ilk baharýn kýþa dönmüþ’’
son baharýnsa benim
parantez içine girebilmiþtim sonuçta
aþk sýfatýný da takmýþ
týrnak içine alýnmak vardý sýrada
cümle aleme karþý iyelik ekindim artýk
kelime dokuyan kilim
serelim ekim üstüne
hasadý geçmeden vaktin..