KALBIM GÖNLÜM KÜS SANA

Eskiden...
Bütün ibadetlerimi yaptýðýmda!
Kýldýðým beþ vakit namazlarýmda...
Dualarýmda seni eksik etmiyordum!
Hep huzur, mutluluk diIiyordum!
Ama, simdi sana onsuz...
Ona sensiz sevdalarýn küskünlüðü diliyorum!
Hasret ancak, sevgililerin birbirine görene kadardýr!
Çocukken küstüm demek kolaydý!
Þimdi ise...
Çoðu zaman alttan alýyoruz!
Ama ben!
Seni seviyorum demeyi özledim!
Kahýrlanýp, daða, taþa içimi dökmeyi!
Bazen seninle...
Küsüp küsüp barýþmamýzý özledim!
Hele, seni kýskandýðým günleri...
Hayallerimin pirensesi olan seni özledim!
Bak!
Ýþte gidiyorum...
Sana bir þey demeden!
Üstelik sinirlenip, arkamý dönmeden!
Seni kimseye þikâyet etmeden!
Bana ait, sana verdiðim hiçbir þeyi almadan!
Sana ait hiç bir þeyi vermeden!
Hiç bir þey beklemeden gidiyorum!
Üstelik, içimde...
Ne küslük var...
Ne piþmanlýk var kalbimde!
Gidiyorum sanki senin yanýnda!
Ama, kulaklarýmda uzaklaþýr sesin, her bir attiðým adýmda...
Mecalim kalmadan gidiyorum!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: