NEDEN BİLMEM

Vebal, nasýl kurtulurum senden;
Ne, nasýl olur diye düþünmekten,
Tüm yükü omuzumda bilmekten,
Hep kaygýlanýrým neden bilmem.

Derya içredür deryayý bilmezler,
Olup bitenleri neden görmezler,
Kulaklar týkalý, sesimi duymazlar,
Görür kaygýlanýrým neden bilmem.

Bol mu geldi bu elbise bedene,
Anlatamam el yordamý gidene,
Kuytu köþelerde gýybet edene,
Nasýl söylenir, anlar mý bilmem.

Baþlar havada, ayak yer görmez,
Kimi keyifli, kiminin acýsý dinmez,
Umarým her daim umutlar sönmez,
Kaygýlanýr dururum neden bilmem.

At gözlügü ile güzel görenden,
Her þey iyi, heybe dolu diyenden.
Böyle insanlara paye verenden,
Hep kaygý duyarým neden bilmem.

Bazen derim; kimsin, senin neyine,
Yol belli, yolcu belli bakar keyfine,
Hiç kafa yormazlar senin derdine,
Yine de kaygýlanýrým neden bilmem.

Yýllarýmý verdim, geçtim kendimden,
Uykularým kaçtý, öldüm derdimden
Þimdi bütün vebali attým üstümden,
Kuþ gibi hafifledim neden bilmem.

MehmetAkpýnar
Mut, 250224















Sosyal Medyada Paylaşın: