DÖNME YOLUNDAN...
Düþmüþse yüzüne yaþamýn izi,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
Vursa da dizine can yakan sýzý,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
Hayat hep gaile sonuna kadar,
Sevenler canýný cânâna adar.
Yazýlsýn isterse alnýna keder,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
Tâlip olan ancak zora dayanýr,
Bazen kara giyer, ala boyanýr.
Her þafakta yeni bir gün uyanýr,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
Geçici hevesle hiç oyalanma,
Sisli her açýlým,söner zamanla.
Ne kuþlar havada süründü ama,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
Din ve devlet ister ulu siyaset,
Bu niyete etmez herkes kifâyet.
Türk’e göre düzen istersen þâyet,
Dönme sen yolundan yürü yine de.
20.08.2009 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.