Ölmeyi Unutmuşum

ÖLMEYÝ UNUTMUÞUM!..
Yüzün hep hüzün diyor içinizden birisi
Ýnanýn elde deðil, gülmeyi unutmuþum
Önce bir iki damlar, akar gelir gerisi
Af edersiniz canlar, silmeyi unutmuþum...

Þikayet etsem olmaz, gücenir hayat bana
Yüklü bulutlar sýk sýk eder seyahat bana
Yýllar var ki tatmadým, mutluluk bayat bana
Yaþama sevinciyle dolmayý unutmuþum...

Bazen ister olsam da etmek safaya meðil
Kabahatim ne bilmem, dümen elimde deðil
Ha bire yüklüyorlar, diyorlar daha eðil
Þu hayatý hafife almayý unutmuþum...

Hüsranlara uðradým, ruhum daðýnýk- dökük
Can urbam partal olmuþ, dikiþ tutmuyor sökük
Bir sebebi vardýr ki dururum boynum bükük
Mahzun gönlümde huzur bulmayý unutmuþum...

Sevdiðim insanlarýn yoluna yoldaþ oldum
Kimine anne oldum, kimine kardeþ oldum
Nice dertli kullarýn haline sýrdaþ oldum
Lakin efkarlarýmý bölmeyi unutmuþum...

Kolay yol alamadým, bir ileri-bir geri
Hayatýmý kazandým yedi yaþýmdan beri
Uzun yaz günlerinde çok döktüm alýn teri
Mandolinim mi vardý(!) çalmayý unutmuþum...

Çocuk iken yapardým çamurdan oyuncaklar
Düþlere uçururdu kurduðum salýncaklar
Yaþ kemale erdikçe düþtü mavi boncuklar
Dertlerin yakasýný salmayý unutmuþum...

Haya ettim olmaktan; biri yer biri bakar
Paraya eðilmedim, mümkünce oldum vakar
Testimi doldurmadým, ne aptaldým ne sakar
Birazcýk da alýcý olmayý unutmuþum...

Kahkahalar savurmak yoksa da genlerimde
Elbet mutlu da oldum müstesna günlerimde
Beklediðim saatler hastane önlerinde
Morg kapýsýnda sakin kalmayý unutmuþum...
............
Dizi dizi yazsam da dertlerimi tasamý
Ýsyan için kaldýrmam asla sýrlý asamý
Tevekkül teþkil eder benim anayasamý
Sanki vadem dolmuþ da, ölmeyi unutmuþum...

Bulem hatun, 26/272014, Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: